ik ging rond 00.00 uur pas naar bed en nog steeds geen mitzu te bekennen! ik voelde me echt rot, didi ook trouwens. onze andere kat 'yoshi' was ook echt van slag. we waren nog een paar keer wezen kijken rondom het huis of we misschien iets zagen maar helaas. we hebben licht geslapen, alsof we wakker moesten blijven voor het geval we mitzu hoorde miauwen.
vanochtend om 06.45 werd er weer als vanouds op de deur gekrabt, yoshi. hij sprong meteen op bed en wilde non-stop knuffelen! iets wat hij normaliter maar even doet, een ochtend groet en dan is hij weer spoorloos. ik meteen naar beneden gelopen om de schuif-puien open te doen waardoor er een lekker briesje in huis ontstaat. goed kijken of ik mitzu zag maar nee :-(. toen liep ik naar de keuken en wie zag ik daar zitten? MITZU!!!!!!!!!!!!! ik was zooooo blij en opgelucht om haar te zien dat wil je niet geloven. hup meteen de deur open gemaakt en haar opgetild. ik nam haar mee naar boven. didi was zich aan het scheren in de badkamer en zag mitzu via de spiegel. hij draaide zich om en zei: 'zie je nou wel? ik zei toch dat het allemaal wel goed kwam?'
ze is er volgens mij wel goed van geschrokken want ze blijft nu de hele tijd binnen. ze heeft trouwens geen halsband meer waar een belletje en een naam-plaatje aan zat. misschien is ze wel ergens vast komen te zitten of heeft iemand haar geprobeerd mee te nemen. we zullen het nooit weten. het maakt ook allemaal niet uit. ze is thuis en ik ben ontzettend blij!!!
No comments:
Post a Comment