cursus supermarkten

aanstaande zaterdag hebben we wat vrienden uitgenodigd om bij ons te komen eten. jaaaa op een gegeven moment kom je dan echt aan de beurt hoor! nee dit is eigen initiatief. je moet energie steken in je pasgeboren vriendschap. ik ga indonesisch koken, best wel ambitieus al zeg ik het zelf maar ik moet me van ons beste kant laten zien :). omdat ik zaterdag niet de hele godganse dag in de keuken wil staan ben ik dingen aan het voorbereiden. dus vanochtend heb ik de meeste boodschappen al in huis gehaald.

ik kwam daar in die mega supermarkt en ging kijken of ze ook keukenmachines verkochten. mijn hakmolen was al een poosje geleden overleden. in de indonesische keuken gebruik je erg veel uien, knoflook en allerlei andere kruidenmengsels dat het me een uitstekend plan leek om weer zo'n apparaat aan te schaffen. anders sta ik weer te janken boven die rot uien! wat een opgave was het zeg om een keukenmachine af te rekenen!!! er staan ineens 3 mensen omheen, de doos wordt open gemaakt, de onderdelen worden in elkaar gezet, 'oh hij doet het niet!''oh toch wel, een onderdeel op z'n kop''sorry ja mevrouw, dat het zo lang duurt' andere mes proberen 'ja die doet het ook!!' toen weer alles terug in de doos proberen te stoppen 'huh het past niet meer, hoe kan dat nou????' dus ik als botte kaaskop: 'als je die deksel nou eens omgekeerd in de doos doet en dat karton er lekker uit laat, misschien gaat hij dan wel dicht!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!' niet overdreven, ik was 15 minuten verder. en 15 minuten zijn erg kostbaar wanneer je weet dat je jouw dochter over drie kwartier al weer moet ophalen van de crèche!

hè hè, ik kon verder...zo werkte ik mijn boodschappenlijst af en kwam bij de groenteafdeling aan. hup alle spullen in de kar, naar de weegschalen toe zodat alles in een keer geprijsd kon worden. ik sta netjes op m'n beurt te wachten, komen er twee chineze vrouwtjes even invoegen van de zijkant en overhandigen hun zak tomaten aan de 'weegschaalmedewerker' <--(geen idee hoe zo iemand heet hahahaha). zooooooo irritant!!!! er werd hun vriendelijk uitgelegd dat ze achter in de rij moesten aansluiten. as if they didn't know! goed, volgende opstakel...ik zocht citroengras oftewel lemongrass oftewel sereh in het maleis. ik vragen en dat ging als volgt: rosalie: excuse me, where can i find sereh? weegschaalmedewerker: sorry what? rosalie: SEREH??? lemongrass? weegschaalmedewerker: lemongrass..(1 2 3 4 5) ooooohhhhh you mean SERAI?

okeeeee dacht ik, uitspraak verschilt soms ECHT van het maleis uit indonesië.
die mevrouw bracht me naar de serai en zei: 'it is serai hahahahahaha' waarop ik weer zei: 'yeah i know, but in indonesia we call it sereh!' alsof ik en of andere idioot was die geen flauw idee had wat ik nou precies verkeerd zei. ondertussen had ik nog geen half uur over om de rest vd boodschappen te doen. dat werd racen door die supermarkt. heb niet alles kunnen halen dus dat komt morgen wel. uiteindelijk was ik een kwartier later op annissa's crèche maar gelukkig was heel erg blij om me te zien. lekker naar huis, annissa is tv gaan kijken en ik heb alvast wat kroepoekjes gebakken. je moet met het lichtste werk beginnen hè? ;)