Wednesday, July 16, 2008

elle n'est pas une enfant terrible

ik heb hier al eerder iets over geschreven en dat zijn annissa's driftbuien. toen ik dat schreef dacht ik dat het van korte duur zou zijn. dat ze na een paar dagen er wel vanaf zou zijn. maar we zijn inmiddels weken verder en het is een dagelijks terugkerend iets. gisteren avond zijn didi en ik eens heel logisch gaan nadenken en kwamen tot de volgende conclusie: waar annissa gewoonweg om vraagt is stabiliteit en regelmaat. iets wat ze al een poos niet echt heeft gehad. ga maar na:

  • eind december: verhuizen van singapore naar kuala lumpur, een paar dagen later meteen op vakantie naar nederland waar ze weer allemaal vreemde gezichten (voor haar) ziet. na twee weken daar zijn geweest terug naar onze nieuwe woonplaatst, kuala lumpur
  • eind januari 3 ochtenden in de week naar de crèche
  • een paar maanden later worden dat 5 ochtenden
  • tussendoor komt en gaat er bezoek van vrienden die bij ons blijven logeren, daar went ze dan aan en voor ze het doorheeft zij ze weer vertrokken
  • eind maart een paar dagen naar de perhentian islands geweest
  • begin juni begint onze hulp nina, die tevens bij ons in huis komt wonen, wij gaan een paar dagen later voor 2 weken op vakantie naar nederland waar ze weer de 'vreemde gezichten' moet gaan herkennen
  • eind juni komen we terug van onze vakantie en nog geen twee dagen later gaat haar vader voor werk naar cambodja, die wij niet veel later achterna zullen volgen.
  • eenmaal terug in kuala lumpur moet ze weer langzaam aan alles wennen, we krijgen bezoek van mangala en charida, ze zijn deze week begonnen op de crèche om haar zindelijk te maken.

LOGISCH dat ons kind op haar achterste benen staat en ons probeert duidelijk te maken dat het veeeeeeeel te veel is voor haar om te verwerken. we hebben ons echt schuldig gevoeld! maar gelukkig zien we het in en hebben we haar noodkreet om het maar zo te noemen gehoord. vanaf vandaag pakken we dingen heel anders aan en voorlopig geen reisjes. totdat we het idee hebben dat ze weer met beide beentjes op de grond staat. het komt goed!

1 comment:

Anonymous said...

Hey skatties!
Aaaaah heb het met jullie te doen, dat kleine monstertje! maar als je het zo op een rijtje zet is het inderdaad best heftig voor Annissa. Geen wonder... Vind dr nog steeds de allerliefste hoor! Hoop dat alles goed gaat aan de andere kant. Ooh weet je wat ik probeer zo even te bellen met dat goeikope nummmer.

KUSSSS

Related Posts with Thumbnails